تحریف لفظی، به معنای افزودن، کاستن یا جابجایی الفاظ و عبارات است. در این که قرآن کنونی دست نخورده و همان قرآن نازل شده بر رسول اکرم است شواهد قطعی تاریخی فراوانی وجود دارد. بنابراین تحریف لفظی به کلی منتفی است.

تحریف معنوی، به معنای این است که در عین حفظ اصل کلمات و عبارات قرآن مجید، در ترجمه یا تفسیر، معنایی بر خلاف آنچه مقصود از آیات قرآن است، ارایه شود. این تحریف در اصل کتاب و منبع دینی نیست، بلکه در واقع ایجاد انحراف در دایرة معرفت دینی و فهم از نصوص دینی است.

در مورد تحریف معنوی قرآن تردیدی وجود ندارد; زیرا تفسیر به رأی همان تحریف معنوی است که بسیار اتفاق افتاده است. برای نمونه، در تاریخ تفسیر قرآن، مکاتب کلامی و فرقههایی پدید آمدهاند که منشأ اصلی پیدایش آنها برداشت ناصحیح از آیات قرآن کریم است; مانند: مفوضه، مجسمه و...(ر.ک: تاریخ قرآن، آیت الله معرفت، ص 156، سمت.)